کد مطلب:88667 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:228
تا انسان در سختی طلب، و رنج جستجوست از مطلوب محجوب است و وقتی به وصال محبوب رسید آرام می گیرد. معرفت و تذكر از تفكر صحیح پدیدار می شود. از این رو فرمودند، یك ساعت تفكر بهتر از هفتاد سال عبادت است، چه بسا یك ساعت تفكر دریچه هائی از معارف به روی مالك بگشاید كه عبادت هفتاد سال نگشاید، یا انسان را چنان متذكر محبوب نماید كه از مشقت ها و زحمت های چندین [صفحه 429] ساله این مطلوب حاصل نشود. ذكر حقیقی و یاد تمام و كمال آن است كه به تمام مملكت وجود انسان نفوذ كند و ظاهر و باطن و سر و علن را فرا بگیرد. اگر قلب به یاد حق تپید، حركت و سكون این كشتی كه هر آن در تلاطم طوفانهاست به دست خداوند می شود كه «بسم الله مجریها و مرسیها». عارف عامل امام خمینی (ره) در كتاب چهل حدیث خود می فرمایند «شیخ عارف كامل ما جناب شاه آبادی- روحی فداه- می فرمودند: شخص ذاكر باید در ذكر مثل كسی باشد كه به طفل كوچك كه زبان باز نكرده می خواهد تعلیم كلمه را كند، تكرار می كند تا اینكه او به زبان می آید و كلمه را اداء می كند...» آری آن قدر باید ذكر لفظی بگوید تا زبان قلب گشوده شود، وقتی زبان قلب گشوده شد، در این مرحله زبان از قلب تبعیت می كند و كار ذكر براحتی انجام می پذیرد.[1].
بدان كه تذكر از نتائج تفكر است، و از همین روی منزل تفكر را بر منزل تذكر مقدم دانسته اند. خواجه عبدالله انصاری این عارف بزرگ می فرماید «التذكر فوق التفكر فان التفكر طلب و التذكر وجود، تذكر فوق تفكر است، زیرا كه تفكر طلب محبوب است و تذكر، حصول مطلوب».
صفحه 429.